Tijdens de raadsvergadering van 16 december 2024 deelde Leefbaar-raadslid Dominique Armfield haar persoonlijke drijfveren in een indrukwekkende maidenspeech. Met openheid en moed sprak zij over haar ervaringen en benadrukte waarom zij veiligheid als haar prioriteit stelt:
Onderwerpen zoals huiselijk geweld, kindermishandeling en seksueel misbruik komen vaker voor dan gedacht. Het is aan ons om het taboe te doorbreken, slachtoffers te ondersteunen en een veilige omgeving te creëren waar iedereen zich thuis voelt.
Haar verhaal deed menig aanwezige even slikken. Wij willen Dominique danken voor haar moed om haar verhaal zo open met de raad te delen. Lees hieronder haar hele tekst:
Maidenspeech Dominique Armfield – 16 december 2024
Dank u voorzitter.
Wat mooi dat ik eindelijk mijn maidenspeech kan doen. Wie had dat na 2,5 jaar nog gedacht? Het voordeel is dat ik de maidenspeech niet voor onbekende collega’s doe, maar ik wil jullie, de luisteraars thuis en het publiek op de tribune toch kort meenemen in mijn verhaal en wat mijn intrinsieke motivatie is geweest om de politiek in te gaan. Ik sta hier immers met dank aan de kiezer en Leefbaar Capelle.
In het bouwjaar 1987 zag ik het levenslicht. Geboren Rotterdammer, maar getogen in Capelle aan den IJssel, ben ik nooit meer weggegaan. Capelle was in mijn ogen de stad waar ‘de magie’ gebeurde. In die ene straat, ‘onze baai’ zoals wij die noemde, in het prachtige Oostgaarde, heb ik een geweldige en zorgeloze kindertijd gehad. De touwtjes hingen uit de brievenbus en de straten waren ons speelparadijs. Wij voelden ons veilig. Daarnaast vloeide het gedachtegoed van Leefbaar rijkelijk in deze straat en kreeg je gewild en ongewild veel mee van de lokale politiek. Dit heeft mij echter ook doen beseffen dat deze magie en je veilig voelen niet voor elke Capellenaar vanzelfsprekend is.
Mijn moeder zag destijds een bericht in het Kontakt; de cursus Politiek Actief ging van start; en ik met mijn grote mond moest mij daarvoor maar eens op gaan geven. De cursus was wel digitaal, want er heerste corona, maar was desondanks ontzettend leerzaam. De cursus volgde ik met veel raadsleden die nu in deze raadszaal zitten. Het is goed om te zien dat de cursisten van deze jaargang Politiek Actief vandaag bij ons op de tribune zitten, van harte welkom en gefeliciteerd met jullie certificaat. Ik hoop dat de cursus voor jullie, net als voor mij, het vuurtje voor de lokale politiek heeft aangewakkerd. Ik kwam er mede door de cursus achter dat de politiek één van de andere manieren is waar ik op het gebied van veiligheid iets zou kunnen betekenen voor Capelle. Die andere manier had ik al gevonden door de master Strafrecht te gaan volgen aan de Erasmus universiteit en binnen die sector te gaan werken. Leefbaar Capelle, met Ans aan het roer, heeft veiligheid als topprioriteit en daarmee voor mij de logische keuze om bij aan te sluiten.
Maar waarom is specifiek veiligheid voor mij dan zo belangrijk om de lokale politiek in te gaan? Dit zal ik toelichten.
Waar mijn kindertijd zo zorgeloos was, is mijn tijd als jongere alles behalve zorgeloos geweest. Mijn passie voor veiligheid is ontstaan in een donkere periode in mijn leven. Als slachtoffer van jarenlang huiselijk geweld en seksueel misbruik weet ik dat de effecten op iemands leven levensveranderend zijn. Dit heeft mij gevormd tot de persoon die nu voor u staat. Het zijn gebeurtenissen die geen enkel persoon zou moeten meemaken, maar die toch en ook hier in Capelle de dagelijkse realiteit is.
Onderwerpen zoals huiselijk geweld & kindermishandeling, femicide, seksuele uitbuiting en seksueel misbruik komen vaker voor dan gedacht en het kan iedereen overkomen, op elk moment, op elke plek en zelfs achter voordeuren waar men het niet verwacht. Die drempel, de voordeur, is vandaag de dag nog te hoog.
Machteloosheid, angst, schaamte, financiële afhankelijkheid en eenzaamheid heerste bij mij en waren dan ook enkele redenen om destijds geen melding te doen. De meldingsbereidheid is (nog steeds) een groot probleem, zowel bij slachtoffers als personen in de omgeving die signalen oppikken van deze vormen van geweld.
Voorzitter, ik heb ook getwijfeld of ik mijn persoonlijke verhaal publiek moet maken. In deze raadszaal hebben meerdere dappere raadsleden toch een blik gegeven in hun levensboek. Nadat ook staatssecretaris Coenradi in november de zwarte hoofdstukken uit haar leven liet lezen, is er bij mij geen twijfel meer. Ik citeer uit haar betoog:
‘Er moeten juist ook persoonlijke verhalen klinken, om niet te vergeten dat het Kamerwerk uiteindelijk om mensen gaat’.
En voorzitter, dit geldt uiteraard ook voor het raadswerk. Vertegenwoordigers kunnen de burger helpen door te laten zien hoe ieder de menselijke ervaring op zijn of haar eigen wijze beleefd. Dat kan herkenning geven. Dat kan vertrouwen geven dat we niet op afstand staan en dat wij een luisterend oor bieden aan hen die zich ongehoord voelen. In kwetsbaarheid toon je juist je kracht. Wij zijn de spreekbuis van onze Capellenaren.
Voor mij hebben de voornoemde onderwerpen prioriteit. Hoe kan ik, juist door mijn ervaringen en mijn kwetsbaarheid, een steentje bijdragen aan het oplossen van deze schrijnende problematiek?
In Capelle aan den IJssel waren er volgens Veilig Thuis in het eerste half jaar van 2024, 365 lopende dossiers van enkel huiselijk geweld en er zullen nog voldoende Capellenaren zijn die ‘onzichtbaar’ zijn.[2] Onze gemeente en samenwerkende organisaties werken hard aan de bestrijding van deze vormen van geweld. Tijdens de Conferentie over Huiselijk Geweld en Kindermishandeling werd ik geïnspireerd door de kracht en ambitie waarmee wordt ingezet op preventie van dit leed. Maar we hebben nog een lange weg te gaan zolang er nog slachtoffers zijn in Capelle aan den IJssel.
Ik wil mijn plek in deze raadszaal gebruiken om deze onderwerpen te blijven agenderen, de dialoog aan te gaan, het taboe op deze onderwerpen te doorbreken, maar ook ondersteuning te bieden aan hen die het nodig hebben. Er moet absoluut niet worden weggekeken! Laten we een veilige omgeving creëren want het is voor mij van groot belang dat elke Capellenaar zich veilig voelt, zowel buitenshuis, als binnenshuis.